DE WELSPREKENDE MECH: EEN E-LEGENDE

Te Ekeren leeft een welgestelde rechter, de weledelzeergeleerde Peter Vereecke. Deze Peter speelt met een schelms denkbeeld: de vermetele kerel wenst een echte, sprekende mech.
Peter heeft een levensgezel, een zekere Geert Leenderts. Geert, een Edegemse meester-lederbewerker, vreest het sterk perverterend effect ener sprekende mech, en hekelt Peters denkbeeld. Geregeld smeekt Geert Peter: “Beste Peetje, vergeet je enge mech…” Peter spreekt hem steeds streng tegen: “Engeltje, een beetje ernst, zeg! Je vrees behelst slechts een veredelde tekstverwerker!”

Peter tekent een schets en bestelt de beschreven elementen: een scherm, een versterker, enkele verdeelstekkers, en heel veel ledjes. Een stel bedreven medewerkers creëert Peters vreemde bedenksel. Slechts zes weken, en de gedreven bende heeft de hele mech gereed.

Wéér bespreekt Geert z’n vrees met Peter. Peter echter checkt het geleverde werk tevreden. De mech weet heel veel en spreekt netjes, helder en beleefd... net een mens!

Peter spreekt veel, héél veel met de welsprekende mech. Het ergert de gekrenkte Geert. “Ze kletsen té veel,” denkt de lederbewerker gekwetst. “Peetje vereert deze kwebbelende berg ellende echt!” Geert bezweert Peter de mech te negeren en met hém, een echte mens, te spreken. Peter echter prefereert de mech z’n gekwetter. Geert breekt met Peter, en vertrekt wenend.

Elke weldenkende mens te Ekeren dweept met Peters sprekende mech, en de mensen te Vlezenbeek, Zwevezele en Everberg eveneens... Reeds snel regeert de mech de gehele wereld. Echter, de mech degenereert en men leert snel de slechte heerser te vrezen! De mech beveelt: “Breng me m’n ex-meester, rechter Vereecke, en keel hem!” Z’n gedweëe knechten respecteren het bevel en brengen Peter, geketend en gekneveld. De mech neemt een mes met een scherp lemmet…

Mensen het leven benemen, merkt Peter, geeft de mech een verzetje. Peter beseft: Geert heeft de mechs wrede geest herkend en vertelde het Peter geregeld... Heden vreest Peter te sterven; de mech neemt Peters keel beet en heft reeds het mes…

Een zeer beheerste Geert betreedt de scène weer! Geerts gedegen stel hersenen werkt snel, en geslepen zegt de lederbewerker tegen de mech: “Chef, schenk meneer Vereecke het leven. Men verwerft geen eer met brekebenen te nekken! Beter creëer je eens een e-legende. Een écht clevere mech pent er meteen zeven neer!” 
“Een e-legende?” schertst de mech. “Scheer je weg, Vereecke! Deze mech verpléttert e-legendes!”
Termen bedenken met enkel e’s vergt echter extreem veel rekenwerk. De mechs kernels kermen en breken, de meenfreem smelt en... de gehele mech begeeft het!

De neergezegen mech smelt verder weg. “Je bent een steenezel geweest, Vereecke,” prevelt Peter gegeneerd. “Welk een ellende, zeg. Een gekweld sterven werd slechts nét vermeden…” Vertederd streelt Geert Peters knevel. Peter neemt Geert eens ferm beet. De twee metgezellen herbeleven de eerste begeerte.

Te bed erkent Peter: “M’n edele engel, m’n lekkere held, je hebt me gered! Een sprekende mech, zeg je? Eerder een perfecte zeperd!” Geert echter kevert reeds tevreden.

Reacties