PITTIG KLINKDICHT WINT TWIST

In Rimini zit Ingrid Kipling, ‘n Indisch tinsmid. Ingrid wil ‘n fris digi-ding. Tik ‘n zin in dit slim ding; dit ding tikt zinnig schrift.
Ingrid mint Iris Lipschitz, ‘n Fins stilist in Brindisi. Iris is kritisch, vindt Ingrids inzicht niks slim. Iris licht Ingrid in: “Dit digi-ding is kitsch, ‘n gimmick. Ik vind 't pislink!” Iris grinnikt: “Hihi, t‘ is ‘n chic ding, niks link!” Iris bindt in, schikt zich willig.

Ingrid is ‘n vinnig smid. Tin, zink, blik: Ingrid fikst d’r slimmig digi-ding. Ingrid blinkt. “M'n vinding is 'Frits'! Frits flitst stillistisch! Frits is blitz!” gilt Ingrid.

Frits flirt, Ingrid zwicht... Ingrid mint d’r digi-ding innig. Frits is d’r prins. “Ingrid!” bidt Iris, “ditch dit kil ding!” Ingrid is blind, Iris ligt links…Iris snikt driftig.

Frits is ‘n grillig prins. Frits slist giftig: “Ik wil tinsmid Kipling!” Grif klist Frits Ingrid. Ingrid schrikt. Frits grist ‘n kling in z’n fik. Frits is grimmig, z’n kling is spits…

Iris springt in! Listig sist Iris: “Zing ‘n i-dicht, Frits! ‘n Strikt i-dicht klinkt wild!” Frits knikt ; ‘t digi-ding vindt ‘n i-dicht kittig. ‘t Digi-ding trilt, hikt, snibt… ‘t vindt niks... ‘n inzinking! Frits stikt in ‘t i-dicht! Iris’ list flikt ‘t; ‘t i-dicht finisht Frits!

Ingrid snikt, rilt. Iris is mild: “‘t Is niks, Ingrid…”

In Brindisi ligt Ingrid in Iris' brits. “Vindt Frits zich slim? Ik vind Frits ‘n slinks crimi-ding!!” schimpt Ingrid bitsig. “Iris?”

Iris vindt niks. Iris ligt stil. Iris pit.

Reacties