EEN GOED GESPREK

Mijn pa sprak vroeger zelden tegen mij
Niet dat we ruzie hadden, verre van
Maar praten was niet echt zijn ding, zei hij
Hij was een zwijgzaam en gesloten man

Maar ik, zijn zoon, ik baalde daar dus van
En daarom smeedde ik een schrander plan
En ging ik bij hem langs met golfgerei
Want golfen deden wij toch allebei?

En op de baan begon mijn pa te praten
Eerst over werk, en dan over zijn platen
En over mama, en zijn hernia

Al wat hij zei was suf en saai en zielig
Zijn golfniveau was bovendien schlemielig
Nu spreek ik dus nog zelden met mijn pa


I always wanted to bond with my emotionally-stunted father. In my mid-30s we finally connected through a shared love of golf. Imagine my disappointment to learn not only is he shit at it, he's incredibly boring. No longer want to spend time with him.

Reacties