Mijn pa sprak vroeger zelden tegen mij
Niet dat we ruzie hadden, verre van
Maar praten was niet echt zijn ding, zei hij
Hij was een zwijgzaam en gesloten man
Maar ik, zijn zoon, ik baalde daar dus van
En daarom smeedde ik een schrander plan
En ging ik bij hem langs met golfgerei
Want golfen deden wij toch allebei?
En op de baan begon mijn pa te praten
Eerst over werk, en dan over zijn platen
En over mama, en zijn hernia
Al wat hij zei was suf en saai en zielig
Zijn golfniveau was bovendien schlemielig
Nu spreek ik dus nog zelden met mijn pa
Reacties
Een reactie posten